Autorka dzieła „Mistyczne Miasto Boże” czyli Marii z Agredy żyła w latach 1606 – 1665, była zakonnicą z zakonu franciszkanów w Agredzie, od 25 roku życia była opatką zakonu, w zakonie przybrała imię Maria od Jezusa. Maria z Agredy była mistyczką i wizjonerką. Po śmierci zakonnicy rozpoczął się proces beatyfikacyjny w 1673 r.
Tytuł „ Mistyczne miasto Boże” nawiązuje do odwiecznej walki dobra ze złem, które podejmują, jak opisuje autorka, legiony anielskie, żeby pogonić armię wszelakeigo zła z piekła pochodzącego. To miasto Boże to po prostu Niebiańskie Jeruzalem, twierdza nie do zdobycia, bo dobry Bóg jest wielki i zawsze zwycięski. Ta militarystyczna metafora miasta Bożego, Nieba, jako niezdobytej twierdzy jest bardzo interesująca.
Podążając drogą wiary człowiek wcześniej czy później trafi na kwestię świętości, autorka z tej racji, że to jest oczywista oczywistość, nie musi się specjalnie wczuwać, żeby przekonać czytelnika, że świętość Jezusa i Maryi jest najdoskonalsza, a jednak i tak to robi i wyszło jej to po prostu genialnie. Opisując miłość matki do syna i na odwrót, autorka cytuje wersy „Pieśni nad pieśniami”. Dalej oczywiście mamy fakty znane i mniej znane z życia Maryi i Jezusa.
Pojawia się również Józef, który pełni funkcję ojca świętej rodziny. W dalszej części książki pojawiają się inne postaci znane z Biblii, a także wydarzenia. Począwszy od narodzin, najpierw samej Marii, potem Jezusa, aż do śmierci krzyżowej, zmartwychwstania, wstąpienia do niebios najpierw Jezusa, potem po ok kilkunastu latach również Marii.
Według wizji Marii z Agredy Maria po wniebowstąpieniu została ukoronowana królową Nieba. Opisy biograficzne są przeplatane mistycznymi wizjami Marii z Agredy.